گروه ادب: خالق كتاب «قيدار» با بيان اينكه هر خاطره با بازگو شدنش چيزی را می‌ميراند، اما هر داستان با بازگو شدنش چيزی را زنده می‌كند، اظهار كرد: غلبه كتب خاطرات بر كتاب‌های داستانی در حوزه پايداری و انقلاب، موضوع نگران‌كننده‌ای است كه بايد بيش از پيش به آن توجه شود.

رضا اميرخانی، نويسنده آئينی كشورمان در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، به انتقاد از غلبه خاطرات انقلاب و دفاع مقدس بر داستان‌نويسی در اين حوزه پرداخت.

وی با بيان اينكه نويسندگان ادبيات دفاع مقدس در بسيای از موارد تنها در تلاش بوده‌اند كه محتوا را به مخاطب عرصه كنند، عنوان كرد: اين توجه بيش‌ از حد به رسالت القاء و رساندن پيام به مخاطب سبب شده است تا در بسياری از موارد، اثر فاقد شكل و ظاهر مناسب باشد.

امير‌خانی ادامه داد: غلبه كتب خاطرات بر كتاب‌های داستانی در حوزه پايداری و انقلاب، موضوع نگران‌كننده‌ای است كه بايد بيش از پيش به آن توجه شود.

نگارنده كتاب «قيدار» با بيان اينكه هر خاطره با بازگو شدنش چيزی را می‌ميراند، اما هر داستان با بازگو شدنش چيزی را زنده می‌كند، گفت: داستان همواره در حال زايش و خاطره همواره در حال مرگ است.

به گفته اين نويسنده، در بحث‌های تلويزيونی و مطبوعاتی، اين روزها تا می‌خواهند از سينما ياد كنند، فقط از مرحوم سيف‌الله داد می‌گويند و مرحوم رسول ملاقلی‌پور. تا می‌خواهند از ادبيات ياد كنند از مرحوم قيصر امين‌پور می‌گويند و مرحوم سيدحسن حسينی. اين برمی‌گردد به عدم نگرانی از اموات. اموات ديگر نمی‌توانند خلاف موضع سياسی آقايان سياست‌زده صحبت كنند.

اميرخانی اظهار كرد: غلبه كتب خاطرات بر داستان نيز بر همين منوال است. خاطره‌نويس با نوشتن خاطرات، مرده است؛ پس اظهارنظرش جدی تلقی نمی‌شود؛ چرا كه حرف‌های واقعی خاطره‌نويس را زده است. كافی است خاطره‌گويی حرفی خلاف نظرِ مسئولان بگويد، بلافاصله با استناد به همان خاطرات كه بخش زنده‌ اوست، می‌توان وی را منكوب كرد.

وی گفت: اين موضوع همان غلبه نگاه سياست‌زده در فرهنگ است كه خاطرات را صدر داستان می‌نشاند. اين نگاه ملازمت جدی دارد با همان نگاهی كه از مردگان به عنوان افتخارات نظام ياد می‌كند.